کیهان شناسی پلاسما و بررسی کهکشان ها

هانس آلفون از دهه 1960 تا 1980 استدلال کرد که پلاسما نقش مهم و نه غالبی را در جهان ایفا می کند ، زیرا نیروهای الکترومغناطیسی هنگام عمل بر ذرات باردار بین سیاراتی و بین ستاره ای ، از جاذبه بسیار مهم ترند. وی بیشتر فرض کرد که آنها ممکن است انقباض ابرهای بین ستاره ای را تقویت کنند و حتی ممکن است مکانیسم اصلی انقباض را تشکیل دهند و تشکیل ستاره را آغاز کنند.  دیدگاه استاندارد فعلی این است که میدان های مغناطیسی می توانند مانع از فروپاشی شوند ، جریان های بزرگ بیرک لند مشاهده نشده اند و پیش بینی می شود مقیاس طول برای خنثی شدن بار بسیار کمتر از مقیاس های کیهانشناسی مربوطه باشد.