درباره پلاسما
پلاسما ، وضعیت چهارم ماده ، مجموعه ای از ذرات باردار آزادانه در حال حرکت است که در آنها پدیده های جمعی ، مانند امواج ، بر رفتار سیستم تسلط دارند. کاربردهای علم و فناوری پلاسما چندین رشته علمی و مهندسی سنتی را در هم آمیخته است.
معرفی
ویلیام کروکس با یونیزه کردن آزمایشی گاز در یک لوله تخلیه الکتریکی با استفاده از ولتاژ بالا از طریق سیم پیچ ولتاژ ، اصول علوم پلاسما را تأسیس کرد. گاز یونیزه ماده تابشی نامگذاری شد. اصطلاح فعلی پلاسما پس از آن تقریباً پنجاه سال بعد در سال 1927 توسط اروین لانگمویر آغاز شد . از آن زمان طی چند دهه گذشته ، از جمله پزشکی ، در بسیاری از حوزه ها از پلاسما استفاده شده است . پلاسما اغلب به عنوان گاز یونیزه تعریف می شود
پرتو کاتدی و کاربردهای آن
تخلیه الکتریکی تابان در گازها
طیف سنجی پلاسما
پلاسماجت فشار اتمسفری
گلایدینگ آرک پلاسما
کلمه پلاسما از یونان باستان "ماده قالب پذیر" یا "ژله" آمده است و رفتار هسته های اتمی یونیزه شده و الکترونهای موجود در منطقه اطراف پلاسما را توصیف می کند. خیلی ساده ، هر یک از این هسته ها در دریای متحرک الکترون معلق هستند. پلاسما برای اولین بار در لوله کروکس شناسایی شد ، و توسط سر ویلیام کروکس در سال 1879 توصیف شد (وی آن را "ماده تابشی" نامید). ماهیت این ماده "اشعه کاتد" متعاقبا توسط فیزیکدان بریتانیایی Sir J.J. تامسون در سال 1897.
پلاسما (از یونان باستان πλάما "ماده قابل قالب گیری" ) یکی از چهار حالت اساسی ماده است و اولین بار توسط ایروینگ لانگمویر شیمی دان در دهه 1920 توصیف شد. این ماده از گازی از یونها - اتمهایی که برخی از الکترونهای مداری آنها برداشته شده است - و الکترونهای آزاد تشکیل شده است. پلاسما می تواند با حرارت دادن گاز خنثی یا قرار دادن آن در معرض یک میدان الکترومغناطیسی قوی تا جایی که یک ماده گازی یونیزه به طور فزاینده رسانای الکتریکی شود ، به طور مصنوعی تولید شود. یونها و الکترونهای باردار حاصل تحت تأثیر میدانهای الکترومغناطیسی دوربرد قرار می گیرند و باعث می شوند دینامیک پلاسما نسبت به یک گاز خنثی نسبت به این میدانها حساس تر باشد. ادامه مطلب ...