محیط فعال لیزری منبع نوری در یک لیزر است. سود حاصل از انتشار تحریک شده از انتقال الکترونیک یا مولکولی به حالت انرژی پایین تر از یک حالت انرژی بالاتر که قبلا توسط یک منبع پمپ پر شده است.
لیزر دی اکسید کربن، لیزر گازی است که تابش مادون قرمز را منتشر می کند. آنها برای انواع برنامه های کاربردی صنعتی با قدرت بالا مورد استفاده قرار می گیرند. همان طور که در راهنمای انتخاب لیزر مورد بحث قرار گرفته است، تمام لیزرها شامل سه جزء هستند: یک منبع انرژی (همچنین به عنوان یک پمپ شناخته می شود)، یک محیط فعال لیزر (یا لیزر) و رزوناتور نوری.
انواع لیزر بر اساس گازها به عنوان ماده فعال لیزری به دست آمده است.
محیط فعال لیزرهای گازی و طول موج لیزرها گازی و انواع آنها :
لیزر نیتروژن 337.1 نانومتر
لیزر دی اکسید کربن 10.6 میکرون، (9.4 میکرون)
لیزر مونوکسید کربن 2.6 تا 4 میکرومتر، 4.8 تا 8.3 میکرون
لیزر اگزایمر 193 نانومتر (ArF)، 248 نانومتر (KrF)، 308 نانومتر (XeCl)، 353 نانومتر (XeF) و ...
لیزر دی اکسید کربن یکی از اولین لیزرهای گازی است که توسعه یافت. کومار پاتل در آزمایشگاه Bell در سال 1964 اختراع کرد و هنوز هم یکی از مفیدترین لیزرها هست .