اپتوژنتیک

اپتوژنتیک یک تکنیک بیولوژیکی است که شامل استفاده از نور برای کنترل سلول ها در بافت زنده، به ویژه نورون ها، که به لحاظ ژنتیکی برای بیان کانال های یون حساس به نور، اصلاح شده اند. این یک روش neuromodulation است که از ترکیبی از تکنیک های اپتیک و ژنتیک برای کنترل و نظارت بر فعالیت های نورون های فردی در بافت های زنده حتی در حیوانات آزاد حرکت می کند و دقیقا این اثرات دستکاری را در زمان واقعی اندازه گیری می کند. 

واکنش های کلیدی مورد استفاده در ا پتوژنتیک پروتئین های حساس به نور هستند. کنترل نورونها با استفاده از محرک های اپتوگنیک مانند کانال ردپسین، هالورودوپسین و آرکراودوپسین به دست می آید، در حالی که ضبط نوری فعالیت های عصبی را می توان با کمک حسگرهای optogenetic برای کلسیم (GCaMP)، آزادی vesicular (synapto-hluorin)، انتقال دهنده های عصبی (GluSnFRs) ولتاژ غشا (قوس الکتریکی، ASAP1). 

کنترل (یا ضبط) فعالیت محدود به نورون های تعریف شده ژنتیکی است و در نور به صورت خاصی به صورت اسپکتیومیومی انجام می شود.

در سال 2010، اپتوژنیک به عنوان "روش سال" در تمام زمینه های علم و مهندسی توسط مجله پژوهش های بین رشته ای  Nature Methodانتخاب شد. در همان زمان، در مقاله "برابری دهه" در مجله علمی پژوهش علمی، در مقاله ی "optogenetics" آمده است.