خلاصه ای از کاربردهای بالقوه بالینی اپتوژنتیک قلبی
اپسین های مختلف را می توان با استفاده از یک رویکرد ژن درمانی (عمدتاً با استفاده از تحویل مبتنی بر ناقل ویروسی) یا با استفاده از سلول های حامل اپسین به قلب تحویل داد. مطالعات اثبات مفهوم امکان استفاده از ابزارهای اپتوژنتیک را برای چندین کاربرد قلبی نشان داد. گامهای اپتوژنتیک: اپتوژنتیک توانایی منحصربهفردی را برای کنترل دو طرفه ضربان توسط محرکهای دپلاریز کننده یا رپلاریزه ارائه میدهد. درمان همگام سازی مجدد قلبی: نور منتشر و بیان اپسین پتانسیل تأثیرگذاری بر تعداد نامحدودی از مکان های دور را دارند. دفیبریلاسیون بدون درد: محرک های نوری با شوک های الکتریکی طاقت فرسا و غیرانتخابی که در حال حاضر برای پایان دادن به آریتمی استفاده می شوند متفاوت است. تعدیل مورفولوژی پتانسیل عمل: روشنایی دقیق زمان بندی شده، جایگزینی جریان را در افزایش/از دست دادن پاتولوژیک موارد عملکرد کانال فراهم می کند. نورومدولاسیون (16)، ابزارهای اپتوژنتیک را می توان برای تعدیل عصبی ورودی های سمپاتیک و بالقوه پاراسمپاتیک به قلب استفاده کرد.
اپتوژنتیک در درمان بیماری قلبی برای رساندن ChR2 به قلب با استفاده از استراتژیهای مختلف نور گیت آپسین برای تعدیل عصبی، ضربان قلب، همگامسازی مجدد و حتی دفیبریلاسیون بدون درد، امیدوارکننده و ارزشمند است.
سایر فناوری های نوری هیبریدی در حال ظهور
تحریک فتوشیمیایی
فعال سازی نوری
دستکاری نوری سیال
تحریک فتوترمال
مکانیسم های بیوفیزیکی تحریک و مهار مادون قرمز
اپسین های جدید و روش های تحویل برای اپتوژنتیک
اپسین های عملکردی بهبود یافته با خواص طیفی و الکتریکی افزایش یافته است
ناقل های ویروسی و استراتژی های بیان جدید
تحویل و بیان ژن با کنترل نوری
کاوشگرهای اپتوژنتیک ترکیبی پیشرفته
بیوفیزیک و خصوصیات طیف سنجی اپسین ها
توصیف اپسین ها با روش های FTIR، Raman و سایر روش های طیف سنجی نوری
توضیح ساختار مولکولی اپسین ها با کریستالوگرافی
روش های نوین ارزیابی الکتروفیزیولوژیک
مدل سازی opsin-photocycle
کاربردهای مدولاسیون اپتوژنتیک
مدولاسیون عصبی برای کاربردهای پزشکی
کنترل فعالیت سلول های بنیادی و تمایز آنها
دستکاری قلب و سایر سیستم های سلولی تحریکی
برنامه ریزی مجدد فعالیت های متابولیک
تشریح مدارهای عصبی: کانکتومیک عملکردی
تعدیل سایر عملکردهای سلولی
با ترکیب روشهای ژنتیکی و نوری، "اپتوژنتیک" اجازه کنترل (تحریک یا خاموش کردن) سلولهای قابل فعالسازی الکتریکی و ژنتیکی را با دقت زمانی بالا داده است. این امر با اجازه دادن به تشریح عملکرد مدارهای عصبی به شدت بر تحقیقات علوم اعصاب تأثیر گذاشته است. از زمان اولین نمایش in-vivo، فناوری اپتوژنتیک برای پستاندارانی که آزادانه حرکت می کنند به کار گرفته شده است و در نهایت می تواند اساس درمان اختلالات عصبی مانند بازسازی بینایی، درمان روانپزشکی و کنترل درد باشد. فناوری اپتوژنتیک همچنین بر سایر زمینه های تحقیقاتی زیست پزشکی مانند کنترل عملکرد قلب، تمایز سلول های بنیادی و برنامه ریزی مجدد فعالیت های متابولیک در سلول های پستانداران تأثیر می گذارد. در همه این تنظیمات، اپتیک هم در ارائه نور برای کنترل سلولی و هم در برخی موارد برای تصویربرداری از پیامدهای این کنترل نقش مهمی ایفا می کند. معرفی اپتیک غیر خطی کنترل فضایی بسیار دقیق و عمیق تحریک اپتوژنتیک را امکان پذیر کرده است. اگرچه فناوری فیبر نوری و موجبر انتقال نور به نواحی بافت هدف را ممکن میسازد، سایر فناوریهای تصویربرداری فوتونیک این پتانسیل را دارند که به طور قابلتوجهی به بازخوانیهای تصویربرداری از فعالیتهای عصبی/سلولی در طول تحریک اپتوژنتیک کمک کنند (مانند میکروسکوپ درون حیاتی، بازتاب منتشر، فلورسانس، و SHG و غیره). در حالی که درک دقیق اپتیک بافت برای تحویل نور تحریک ضروری است، استفاده از روش های کریستالوگرافی و طیف سنجی درک فرآیندهای برهمکنش بین نور و مولکول های اپتوژنتیک را افزایش می دهد.
تکنیک های نوری در جراحی مغز و اعصاب، نوروفوتونیک و اپتوژنتیک