کاربردها و آینده اپتوژنتیک

اپتوژنتیک علم استفاده از نور برای کنترل رفتار سلول ها است. این یکی از زمینه های سریع تحول در تحقیقات کاربردی است. تکنیک های اپتوژنتیک کنترل سلول های تحرک الکتریکی مانند سلول های عضلانی یا عصبی را کنترل می کنند.

برای ایجاد نورون حساس به نور، از پروتئین های حساس به نور مخصوص به نام ردوپسین ها استفاده می شود. این ها شبیه به کسانی است که در دید ما حضور دارند.

بسته به ردپسین خاصی که برای اصلاح نورون استفاده می شود، در هنگام روشن شدن، عصب را انتقال یا مسدود می کند. این اجازه می دهد تا اندام های فردی، قسمت های بدن، و یا حتی رفتار یک کل ارگانیسم کنترل شود.

برای مثال، نور میتواند برای جلوگیری از سیگنالهای درد استفاده شود. تعداد زیادی از مردم در سراسر جهان درد مزمن را تجربه می کنند. همه داروهای معاصر باید داروهای ضد درد داشته باشند که اغلب باعث ایجاد بیماری یا وابستگی به مواد می شود.

مفهوم پروتئین های حساس به نور به طور طبیعی امکان بازبینی بینایی در افراد نابینا را فراهم می کند. در بعضی موارد آسیب به سلولهای شبکیه، این واقعا یک گزینه است. بینایی از دست رفته می تواند به میزان معینی از طریق ایجاد حساسیت به نور در سلول های گانگلیونی شبکیه، که به طور معمول اطلاعات بصری از سایر سلول های تخصصی به جای جذب نور به طور مستقیم دریافت می کنند.