اپتوژنتیک :

(به انگلیسی: Optogenetics) به پیشرفت تکنیک‌های تصویربرداری در قرن اخیر، مطالعه و بررسی عملکردهای مغزی را سرعت بخشیده‌است و تکنولوژی اپتوژنتیک قدمی است به سوی بررسی‌های دقیق تر.   روش‌ها و ابزار تک مولفه‌ای قابل اعتماد که بتوانند تنها یک اپسین (ترکیبی که شامل بخش پروتئینی شبکیه می‌باشد) را هدف قرار بدهند و هم چنین میزان حساسیت نوری از عناصر مهم در این روش هستند که امکان مطالعه عملکرد دقیق و خاص سیستم عصبیرا ایجاد می‌کنند. اپتوژنتیک همان‌طور که از اسمش پیداست استفاده همزمان از اپتیک و ژنتیک برای تشخیص عملکرد سلول‌های خاص در بافت‌های زنده می‌باشد. به طور مثال ژنهای اپسینی- میکروبی می‌توانند برای کنترل نوری عملکردهای تعریف شده‌ای در مجموعه‌ای ازسلول‌های عصبی استفاده شوند. برای اپتوژنتیک نیاز است به ۱- وسایل مهندسی که بتوانند به طور دقیق سلولهای خاص را هدف قرار دهند. ۲- تکنولوژی انتقال نور و ۳- روش‌های کنترل اپتیکی با قابلیت بازخوانی سریع اطلاعات (مانند ارگان‌های فلورسنت یا شاخص‌های ژنتیکی کدگذاری شده، ثبت الکتریکی، سیگنال fMRI و یا آنالیز کمیتی رفتارها).