اپتوژنتیک

اپتوژنتیک یک روش است که از تکنولوژی های ژنتیکی و نوری برای فعال یا غیرفعال کردن رفتارهای سلولی خاص استفاده می کند، با وضوح مکانی و زمانی زیاد. لیزرها به طور گسترده ای در Optogenetics مورد استفاده قرار می گیرند، زیرا لیزرها یک منبع منسوج و منحصر به فرد نور هستند که بدین معناست که طول موج بسیار باریک می تواند مشخص شود و خروجی نور همیشه در فاز باشد.   همچنین، لیزرها می توانند به طور موثر به الیاف نوری متصل شوند. این ویژگی اخیر، دستکاری ساختاری مغز عمیقتر با اپتیکهای فیبر اعشاری است که به ویژه مفید است.

لیزرهای حالت جامد دیود پمپ (DPSS) با حداکثر توان 100 مگاوات، انتخاب مناسب در Optogenetics است. انحراف کم و قدرت بالای پرتو لیزر امکان دستکاری فعالیت نورونهای تک را فراهم می کند.

طول موج های مورد استفاده در تحقیقات Optogenetics طیف کامل قابل مشاهده است. بسته به اپسین ها بیان می شود، آزمایشگاه اپتوژنتیک ممکن است نیاز به منابع روشنایی در رنگ آبی (450-480 نانومتر)، سبز (520-560 نانومتر)، زرد (570 تا 600 نانومتر) یا قرمز (600-780 نانومتر) باشد. گاهی اوقات ترکیبی از طول موجها به طور متناوب به کار میرود و سکوت رفتارهای سلولی است. در این مورد، لیزرهای چند طول موج اغلب به عنوان استفاده از همان سیستم پرتو پرتو فعال، در حالی که به سرعت در حال تغییر بین طول موج