اپتوژنتیک در قلب و عروق

خلاصه ای از کاربردهای بالقوه بالینی اپتوژنتیک قلبی

اپسین های مختلف را می توان با استفاده از یک رویکرد ژن درمانی (عمدتاً با استفاده از تحویل مبتنی بر ناقل ویروسی) یا با استفاده از سلول های حامل اپسین به قلب تحویل داد. مطالعات اثبات مفهوم امکان استفاده از ابزارهای اپتوژنتیک را برای چندین کاربرد قلبی نشان داد. گام‌های اپتوژنتیک: اپتوژنتیک توانایی منحصربه‌فردی را برای کنترل دو طرفه ضربان توسط محرک‌های دپلاریز کننده یا رپلاریزه ارائه می‌دهد. درمان همگام سازی مجدد قلبی: نور منتشر و بیان اپسین پتانسیل تأثیرگذاری بر تعداد نامحدودی از مکان های دور را دارند. دفیبریلاسیون بدون درد: محرک های نوری با شوک های الکتریکی طاقت فرسا و غیرانتخابی که در حال حاضر برای پایان دادن به آریتمی استفاده می شوند متفاوت است. تعدیل مورفولوژی پتانسیل عمل: روشنایی دقیق زمان بندی شده، جایگزینی جریان را در افزایش/از دست دادن پاتولوژیک موارد عملکرد کانال فراهم می کند. نورومدولاسیون (16)، ابزارهای اپتوژنتیک را می توان برای تعدیل عصبی ورودی های سمپاتیک و بالقوه پاراسمپاتیک به قلب استفاده کرد.