مطالعه توموگرافی اشعه ایکس ساختار هیدروژل سه بعدی

عصب بینایی ساختاری سلسله مراتبی را با عملکردهای عملکردی نشان می دهد. مهندسی بافت به عنوان یک تکنیک بالقوه برای ترمیم عصب بینایی آسیب دیده با استفاده از مواد نرم مصنوعی برای ترویج رشد سلول های عصبی ظهور کرده است. هیدروژل به دلیل ساختار سه بعدی بیومیمتیک با محتوای آب بالا، ماده ترجیحی است. مورفولوژی مورد نظر هیدروژل باید یک ساختار ناهمسانگرد باشد که بتواند رشد نوریت را هدایت کند. روش‌های زیادی برای ساخت هیدروژل با ساختارهای هم‌تراز مانند پپتید یا پلیمر خودآرایی شده در زیر میدان مغناطیسی ایجاد شده‌اند. با این حال، این رویکردها پیچیده، کم بازده و هزینه بالا هستند. هدف از این تحقیق توسعه روشی آسان برای هیدروژل با ساختار تراز است. ما پلی الکترولیت مبتنی بر پپتید محلول در آب را سنتز می‌کنیم که برای ایجاد پیوند متقابل با نانوفیبریل‌های سلولز به‌راحتی تراز شده برای تشکیل هیدروژل نانوکامپوزیتی استفاده می‌شود. ما بیشتر رابطه بین رفتار مورفولوژیکی و روش پردازش را بررسی می کنیم. نانوفیبریل‌های سلولز کاتیونی (CNF+) برای اتصال عرضی با پلی پپتید انتخاب شدند. نمک سدیم پلی (γ-بنزیل-L-گلوتامات)40-r-پلی (ال-گلوتامیک اسید)60 (PBGA60-Na) استفاده شد زیرا حاوی انتقال دهنده عصبی گلوتامات است. هیدروژل با مخلوط کردن مقادیر مختلف CNF+ و PBGA60-Na از طریق بار استاتیک و پیوند هیدروژنی تشکیل شد. هیدروژل با ساختار هم تراز تحت نیروی برشی ساخته شد. مورفولوژی هیدروژل با میکروسکوپ نوری پلاریزه (POM)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و توموگرافی اشعه ایکس ارزیابی شد. هیدروژل با ساختار هم تراز را می توان با این سه تکنیک مشاهده کرد. توموگرافی اشعه ایکس برجسته ترین نمونه برای مشاهده ساختار سه بعدی است. این تکنیک پتانسیل مطالعه کشت سلولی روی داربست بیولوژیکی را به صورت سه بعدی برای مطالعات مهندسی بافت دارد که در کاربرد واقعی کلینیک مورد نیاز است.