دستگاه های زیست پزشکی قابل کاشت

معرفی

تقریباً یک دهه پس از اختراع اولین ترانزیستور نیمه هادی در سال 1948 ، حدود یک دهه طول کشید تا این فناوری انقلابی از تولید دستگاه های منفرد تا ادغام چند ترانزیستور به عنوان اولین مدار مجتمع در سال 1958 تکامل یابد. از آن زمان ، مدارهای مجتمع طبق پیش بینی شده توسط قانون مشهور مور ، بیش از نیم قرن در حال پیشرفت مداوم بوده است. در حالی که مدارهای مجتمع هنوز هم با همان سرعت نمایی به پیشرفت خود ادامه می دهند ، تقریباً یک دهه است که شاخه جدیدی از علم و فناوری ظهور می کند ، معروف به ریز سیستم های یکپارچه. 

دستگاه های زیست پزشکی قابل کاشت

دستگاه های زیست پزشکی قابل کاشت

نمونه هایی از کاشت های زیست پزشکی ضربان سازها ، کاشت حلزون ، پروتزهای بینایی ، ریز سیستم های ضبط عصبی و محرک های عمقی مغز هستند. این فصل مقدمه ای بر پروتزهای بینایی و دستگاه های ضبط عصبی داخل قشر است.