تصویربرداری پرفیوژن میوکارد

تصویربرداری یا اسکن پرفیوژن میوکارد (که به آن MPI یا MPS نیز گفته می شود) یک روش پزشکی هسته ای است که عملکرد عضله قلب (میوکارد) را نشان می دهد.

این بیماری بسیاری از شرایط قلب ، مانند بیماری عروق کرونر (CAD) ، کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک و ناهنجاری حرکات دیواره قلب را ارزیابی می کند.   همچنین می تواند با نشان دادن مناطقی از کاهش پرفیوژن در حالت استراحت ، مناطق انفارکتوس میوکارد را تشخیص دهد. عملکرد میوکارد نیز با محاسبه کسر تخلیه بطن چپ (LVEF) قلب ارزیابی می شود. این اسکن به همراه تست استرس قلبی انجام می شود. اطلاعات تشخیصی با تحریک ایسکمی کنترل شده منطقه در قلب با پرفیوژن متغیر تولید می شود.

از تکنیک های مسطح ، مانند نگارگری معمولی ، بندرت استفاده می شود. در عوض ، توموگرافی رایانه ای انتشار یک فوتون (SPECT) در ایالات متحده رایج است. با استفاده از سیستم های SPECT چند هد ، تصویربرداری اغلب در کمتر از 10 دقیقه به پایان می رسد. با SPECT ، ناهنجاری های تحتانی و خلفی و نواحی کوچک انفارکتوس و همچنین رگ های خونی انسداد شده و توده میوکارد انفارکتوس و زنده قابل شناسایی است.  ایزوتوپهای معمول برای چنین مطالعاتی یا تالیم-201 یا تکنتیوم -99 متر است.