تصویربرداری یا اسکن پرفیوژن میوکارد

تصویربرداری یا اسکن پرفیوژن میوکارد (که به آن MPI یا MPS نیز گفته می شود) یک روش پزشکی هسته ای است که عملکرد عضله قلب (میوکارد) را نشان می دهد. 

بسیاری از بیماری های قلبی مانند بیماری شریان کرونر (CAD) ،  کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک و ناهنجاری های حرکت دیواره قلب را ارزیابی می کند. همچنین با نشان دادن مناطق کاهش پرفیوژن در حالت استراحت می تواند مناطق سکته قلبی را تشخیص دهد. عملکرد میوکارد نیز با محاسبه کسر جهشی بطن چپ (LVEF) قلب ارزیابی می شود. این اسکن همراه با تست استرس قلبی انجام می شود. اطلاعات تشخیصی با ایجاد ایسکمی منطقه ای کنترل شده در قلب با پرفیوژن متغیر تولید می شود.

 

تصویربرداری هسته ای در بیماری کرونر ایسکمیک پایدار

چندین آزمون برای بیماری های مختلف قلبی استاندارد شده است ، اما سهم عمده روش های پزشکی هسته ای در قلب و عروق به بیماری شریان کرونر (CAD) داده می شود ، در درجه اول با آزمایش ارزیابی پرفیوژن میوکارد و آزمایش تشخیص زنده ماندن میوکارد. برای بیماران پایدار در ارزیابی CAD ، مهمترین معاینات بالینی ، اسکن پرفیوژن میوکارد همراه با تست استرس دارویی یا ورزشی ، ارزیابی زنده ماندن میوکارد و توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) است. در ارزیابی کاردیومیوپاتی ها ، ممکن است تصویربرداری metaiodobenzylguanidine (MIBG-123I) با ید - 123 برچسب زده شود. 

تصویربرداری پزشکی هسته ای

موارد متداول این روش چیست؟

پزشکان از روشهای تصویربرداری پزشکی هسته ای  برای تجسم ساختار و عملکرد اندام ، بافت ، استخوان یا سیستم موجود در بدن استفاده می کنند.

در بزرگسالان ، پزشکی هسته ای به این موارد استفاده می شود:

تصویربرداری پرفیوژن میوکارد

تصویربرداری یا اسکن پرفیوژن میوکارد (که به آن MPI یا MPS نیز گفته می شود) یک روش پزشکی هسته ای است که عملکرد عضله قلب (میوکارد) را نشان می دهد.

این بیماری بسیاری از شرایط قلب ، مانند بیماری عروق کرونر (CAD) ، کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک و ناهنجاری حرکات دیواره قلب را ارزیابی می کند.