تصویربرداری یا اسکن پرفیوژن میوکارد

تصویربرداری یا اسکن پرفیوژن میوکارد (که به آن MPI یا MPS نیز گفته می شود) یک روش پزشکی هسته ای است که عملکرد عضله قلب (میوکارد) را نشان می دهد. 

بسیاری از بیماری های قلبی مانند بیماری شریان کرونر (CAD) ،  کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک و ناهنجاری های حرکت دیواره قلب را ارزیابی می کند. همچنین با نشان دادن مناطق کاهش پرفیوژن در حالت استراحت می تواند مناطق سکته قلبی را تشخیص دهد. عملکرد میوکارد نیز با محاسبه کسر جهشی بطن چپ (LVEF) قلب ارزیابی می شود. این اسکن همراه با تست استرس قلبی انجام می شود. اطلاعات تشخیصی با ایجاد ایسکمی منطقه ای کنترل شده در قلب با پرفیوژن متغیر تولید می شود.

  

از تکنیک های مسطح ، مانند تصویربرداری متعارف ، به ندرت استفاده می شود. بلکه توموگرافی رایانه ای با انتشار تک فوتون (SPECT) در ایالات متحده بیشتر دیده می شود. با استفاده از سیستم های SPECT چند هد ، تصویربرداری اغلب در کمتر از 10 دقیقه انجام می شود. با SPECT ، ناهنجاری های تحتانی و خلفی و مناطق کوچک انفارکتوس ، عروق خونی مسدود شده و توده میوکارد انفارکتوس و زنده را می توان شناسایی کرد.  ایزوتوپهای معمول برای چنین مطالعاتی یا تالیوم -201 یا تکنسیوم -99 متر هستند.