نقشه برداری مغز

نقشه برداری تحریک قشر مغز

MRI انتشار (dMRI) - شامل تصویربرداری تانسور انتشار (DTI) و MRI عملکردی انتشار (DfMRI). dMRI یک پیشرفت اخیر در نقشه برداری مغز است که امکان تجسم اتصالات متقابل بین بخش های مختلف آناتومیکی مغز را فراهم می کند. این امکان تصویربرداری غیرتهاجمی از ساختار فیبر ماده سفید را فراهم می کند و علاوه بر نقشه برداری می تواند در مشاهدات بالینی ناهنجاری ها، از جمله آسیب ناشی از سکته، مفید باشد.

الکتروانسفالوگرافی (EEG) از الکترودهای روی پوست سر و تکنیک های دیگر برای تشخیص جریان الکتریکی جریان استفاده می کند.

الکتروکورتیکوگرافی EEG داخل جمجمه ای، عمل استفاده از الکترودهایی که مستقیماً روی سطح در معرض دید مغز قرار می گیرند تا فعالیت الکتریکی قشر مغز را ثبت کنند.

تکنیک های الکتروفیزیولوژیک برای تشخیص بالینی

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی (fMRI)

محاسبات تصویر پزشکی (تحقیق مغزی استفاده های پزشکی و جراحی پیشرو از فناوری نقشه برداری)

تحریک عصبی (در تحقیقات از تحریک اغلب همراه با تصویربرداری استفاده می شود)

توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) یک تکنیک تصویربرداری پزشکی هسته ای است که یک تصویر یا تصویر سه بعدی از فرآیندهای عملکردی در بدن تولید می کند. این سیستم جفت پرتوهای گاما را شناسایی می کند که به طور غیرمستقیم توسط یک رادیونوکلئید ساطع کننده پوزیترون (ردیاب) ساطع می شوند، که روی یک مولکول فعال بیولوژیکی به بدن وارد می شود. سپس تصاویر سه بعدی از غلظت ردیاب در بدن با تجزیه و تحلیل کامپیوتری ساخته می شود. در اسکنرهای مدرن، تصویربرداری سه بعدی اغلب با کمک سی تی اسکن اشعه ایکس بر روی بیمار در همان جلسه و در همان دستگاه انجام می شود.