بافت عضله قلب یا میوکارد

بافت عضله قلب یا میوکارد قسمت عمده قلب را تشکیل می دهد. دیواره قلب یک ساختار سه لایه با یک لایه ضخیم از میوکارد است که بین اندوکارد داخلی و اپی کاردیوم خارجی (همچنین به عنوان پریکارد احشایی شناخته می شود) قرار گرفته است. اندوکارد داخلی حفره‌های قلب را می‌پوشاند، دریچه‌های قلب را می‌پوشاند و به اندوتلیوم می‌پیوندد که رگ‌های خونی متصل به قلب را می‌پوشاند. در قسمت بیرونی میوکارد، اپی کاردیوم قرار دارد که بخشی از کیسه پریکارد را تشکیل می دهد که قلب را احاطه کرده، محافظت می کند و آن را روان می کند.[1]

در داخل میوکارد، چندین ورقه از سلول های عضلانی قلب یا کاردیومیوسیت ها وجود دارد. ورقه‌های عضلانی که دور بطن چپ نزدیک‌ترین به اندوکارد می‌پیچد، عمود بر نزدیک‌ترین بطن به اپی‌کاردیوم قرار دارند. هنگامی که این صفحات به طور هماهنگ منقبض می شوند، به بطن اجازه می دهند که در چندین جهت به طور همزمان منقبض شود - به صورت طولی (از راس به سمت قاعده کوتاه تر می شود)، به صورت شعاعی (از طرفی به سمت دیگر باریک تر می شود) و با یک حرکت چرخشی (مشابه با فشار دادن به بیرون). پارچه مرطوب) برای فشار دادن حداکثر مقدار ممکن خون از قلب با هر ضربان قلب.[2]

انقباض عضله قلب انرژی زیادی مصرف می کند و بنابراین نیاز به جریان مداوم خون برای تامین اکسیژن و مواد مغذی دارد. خون توسط عروق کرونر به میوکارد می رسد. اینها از ریشه آئورت منشأ می گیرند و در سطح خارجی یا اپی کاردی قلب قرار دارند. سپس خون توسط وریدهای کرونر به دهلیز راست تخلیه می شود.[1]

بافت عضلانی

در بدن انسان سه نوع بافت عضلانی وجود دارد: اسکلتی ، صاف و قلبی.

عضله اسکلتی

عضله مخطط اسکلتی یا "عضله ارادی" در درجه اول با تاندون ها به استخوان می پیوندد. عضله اسکلتی حرکت استخوان های اسکلت انسان را امکان پذیر می کند و وضعیت بدن را حفظ می کند.

واژه نامه سیستم عضلانی

واژه نامه سیستم عضلانی

ماهیچه. در ساده ترین سطح ، عضلات به ما امکان حرکت می دهند. ...

تاندون عضلات اسکلتی توسط تاندون ها به اسکلت متصل می شوند. ...

عضله قلب ...

عضله اسکلتی. ...

عضله صاف. ...

مبدا و درج آن. ...

آگونیست (محرک اصلی) و آنتاگونیست. ...

خم شدن و کشش

عضله قلب

عضله قلب

عضله قلب (که به آن عضله قلب یا میوکارد نیز گفته می شود) یکی از سه نوع عضله مهره دار است که دو تای دیگر عضلات اسکلتی و صاف هستند. ماهیچه ای غیر ارادی و مخططی است که بافت اصلی دیواره های قلب را تشکیل می دهد. میوکارد یک لایه میانی ضخیم بین لایه خارجی دیواره قلب (اپی کاردیوم) و لایه داخلی (آندوکاردیوم) تشکیل می دهد و خون از طریق گردش خون کرونر تأمین می شود. این سلول از سلولهای عضلانی قلب جداگانه (کاردیومیوسیت ها) تشکیل شده است که توسط دیسک های مقاطعی به هم متصل شده اند ، و توسط الیاف کلاژن و سایر مواد تشکیل دهنده ماتریکس خارج سلولی محصور شده اند.

کاتتریزاسیون کرونر

کاتتریزاسیون کرونر یک روش کم تهاجمی برای دسترسی به گردش خون کرونر و اتاق های پر از خون قلب با استفاده از کاتتر است. این دارو برای اهداف تشخیصی و مداخله ای (درمانی) انجام می شود.

کاتتریزاسیون کرونر یکی از چندین آزمایش و روش تشخیصی قلب و عروق است. به طور خاص ، از طریق تزریق ماده رادیو کنتراست مایع و روشنایی با اشعه X ، آنژیوکاردیوگرافی اجازه می دهد انسداد ، تنگی ، تنگی مجدد ، ترومبوز یا بزرگ شدن آنوریسم لومن شریان کرونر را تشخیص دهید. اندازه محفظه قلب؛ عملکرد انقباض عضله قلب؛ و برخی جنبه های عملکرد دریچه قلب. 

ذخیره جریان کسری (FFR)

ذخیره جریان کسری (FFR) تکنیکی است که در کاتتریزاسیون کرونر برای اندازه گیری اختلاف فشار در تنگی شریان کرونر (باریک شدن ، معمولاً به دلیل تصلب شرایین) برای تعیین احتمال تنگی مانع از رسیدن اکسیژن به عضله قلب (ایسکمی میوکارد) استفاده می شود.